کد مطلب:107115 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140

[صفحه 762]

(دوستان خدا كسانی هستند كه به باطن دنیا نگاه كنند، آنگاه كه مردم به ظاهر آن می نگرند و به پایان آن بپردازند، وقتی كه مردم به وضع حاضر آن مشغولند، پس نابود می سازند آنچه را كه می ترسند آنها را نابود سازد، و ترك می كنند آنچه را كه می دانند آنها را ترك خواهد كرد، و می بینند كه بهره برداری فراوان دیگران از دنیا، كم بهره بردن است و دریافتن دنیا توسط ایشان، از دست دادن آخرت است، آنان با آنچه مردم در صلحند دشمن، و با آنچه مردم با آن دشمنند در صلح می باشند.. به وسیله ی ایشان كتاب آسمانی شناخته شده و به وسیله ی كتاب آنها شناخته شدند، و به وسیله ی آنها كتاب پایدار، و به وسیله كتاب آنها جاودانه شدند، امیدی بالاتر از امیدشان و ترسی بیشتر از ترس ایشان قابل تصور نیست). امام (ع) دوستان خدا را به وسیله ی ده صفت مشخص كرده است: 1- آنان به باطن و حقیقت دنیا و هدف حكمت الهی از پیدایش دنیا می نگرند و در نتیجه مطابق آگاهی خود عمل می كنند، در موقعی كه مردم به ظاهر آن یعنی به آرایش و اندوخته های دنیا توجه دارند. 2- و به پایان دنیا مشغولند یعنی آنچه را كه خداوند مقابل چشمشان، به عنوان هدف اصلی و نتیجه ی آمادگی از دنیا

قرار داده است كه همان اجر و مزد و خوشنودی خدا می باشد، آنگاه كه مردم به وضع حاضر و لذات موجود دنیا سرگرمند. 3- آنچه را كه از دنیا ممكن بود باعث نابودی آنها شود، آنها نابود ساخته اند، یعنی نفس اماره ای را كه می ترسیدند بر آنها غلبه كره و بر عقلشان چیره شود و در نتیجه باعث مرگ و نابودی آنها در آخرت گردد. و احتمال دارد كه مقصود- به صورت استعاره- همان اندوخته های دنیا باشد كه باعث نابودی انسان می گردند، و گویی از آن جهت كه آنان دنیا را ترك كرده و به آن توجهی ندارند، دنیا در نزد آنها مرده و فراموش شده است. 4- و ترك می كنند از دنیا آنچه را كه می دانند سرانجام آنها را ترك خواهد كرد، یعنی همان زیب و زیور دنیا كه با مردن ایشان آنها را ترك خواهد گفت. من در هر دو مورد برای بیان جنس است. 5- بهره ی فراوان دیگرن را از دنیا كم بهرگی، و دریافت آنها را از دنیا، از دست دادن می دانند، یعنی كم بهرگی از خیر آخرت و از دست دادن آن، از آن رو كه دریافت دنیا و بهره ی زیاد از آن چنین نتیجه ای را دارد. 6- با آنچه مردم سازش دارند، یعنی با دنیا، دشمن، و با آنچه مردم آن را دشمن می دارند یعنی آخرت در صلح و سازشند. 7 و 8- به وسیله ی ایشان كت

اب دانسته شد، چون ایشان كتاب را پاسداری و تفقه می كنند و به دیگران می آموزند، و به وسیله ی كتاب ایشان شناخته شدند به دلیل شهرتشان به وسیله ی آن در نزد مردم. 9- وسیله ی آنها كتاب پایدار ماند، یعنی احكام كتاب در بین مردم برقرار ماند و مردم به آن احكام عمل كردند، و همچنین به وسیله ی كتاب آنها جاودانه شدند یعنی با اجرای اوامر، و نواهی و آنچه سزاوار ایشان بود. و احتمال دارد كه مقصود استواری ایشان در امر معاش و معاد به بركت قرآن باشد. 10- امیدی بالاتر از امیدی كه به پاداش الهی دارند، و خوفی بالاتر از خوفی كه از عذاب خدا و دوری از او دارند، وجود ندارد از آن رو كه اینان یقین به آن امید و ترس در آن عالم دارند.

صفحه 762.